Η Αρχαία Νεμέα

Στο δρόμο για τη Θήβα οι επτά αρχηγοί στρατοπέδευσαν για να
σβήσουν τη δίψα τους στη Νεμέα, όπου η Υψιπύλη (τροφός του
Οφέλτη) τους έδειξε την πηγή, αφήνοντας για λίγο μόνο του το
νήπιο. Εδώ, αλαφιασμένη τρέχει κοντά του κι αυτή κι ένας
πολεμιστής, για να το λυτρώσουν από το θανατερό αγκάλιασμα του
φιδιού. (Από σαρκοφάγο του 2ου μ.Χ. αι., Μουσείο Κορίνθου).

Η Αρχαία Νεμέα συνδέεται μυθολογικά με τον πρώτο άθλο του Ηρακλή να πνίξει το λιοντάρι της και το μύθο του Οφέλτη που αποδείχτηκε ο κακός οιωνός της εκστρατείας των "Επτά επί Θήβας".

Σύμφωνα με το μύθο ο Οφέλτης, γιος του βασιλιά Λυκούργου και της Ευρυδίκης, τοποθετήθηκε από την τροφό του Υψιπύλη σε ένα λίκνο από άγριο σέλινο. Εκεί το βρέφος βρήκε το θάνατο από δάγκωμα φιδιού, όταν οι «Επτά επί Θήβας» περνούσαν από τη Νεμέα πηγαίνοντας στη Βοιωτία.

Οι Επτά στρατηγοί συντετριμμένοι από το θάνατο του μικρού Οφέλτη και προκειμένου να εξευμενίσουν τους θεούς θέσπισαν τα Νέμεα, αγώνες προς τιμή του νεκρού. Η μυθική ίδρυση των Νεμέων τοποθετείται στα 1251 π.Χ.

Τα Νέμεα

Τα Νέμεα εντάχθηκαν στο κύκλο των ιερών πανελληνίων αγώνων της αρχαιότητας το 573 π.Χ.. και έκτοτε συναπετέλεσαν με τα Ολύμπια, τα Πύθια και τα Ίσθμια τους σεβαστούς αγώνες της λεγόμενης «αρχαίας περιόδου». Διεξάγονταν κάθε δύο χρόνια, τη δεύτερη πανσέληνο μετά το θερινό ηλιοστάσιο, εκ περιτροπής με τους άλλους πανελλήνιους αγώνες  και η διάρκειά τους εικάζεται ότι ήταν πέντε ημέρες. Πολλές από τις ωδές του ποιητή Πίνδαρου είναι αφιερωμένες σε νικητές των Νέμεων.

Στεφάνι από χλωρό
αγριοσέλινο

Χάλκινο φύλλο αγριοσέλινου
από αρχαίο στεφάνι νικητή, που
αποκαλύφθηκε μπροστά στο
Ναό του Διός.

Η πένθιμη άποψη των αγώνων εκφραζόταν κατά τους ιστορικούς χρόνους με το στεφάνι της νίκης από άγριο σέλινο, τα μαύρα ενδύματα που φορούσαν οι κριτές και το άλσος από κυπαρίσσια που περιέβαλε το ναό του Διός. Ο ναός, ερείπια του οποίου σώζονται μέχρι σήμερα,  χρονολογείται τον 4ο π.Χ. αιώνα και αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα ιερά των Ελλήνων.