Ο Ναός μέσα από την Τέχνη

Ο ναός του Νεμείου Διός μεταξύ Άργους και Κορίνθου - 1766.
Λιθογραφία από σχέδιο με την υπογραφή "Pars Delint" στο Antiquities
of Ionia II (Εταιρεία των Dilettanti).

Στα μέσα του 18ου αιώνα η βρετανική επιστημονική αποστολή, γνωστή με το όνομα Society of Dilettanti, εκδήλωσε έντονο ενδιαφέρον για το ναό του Διός στη Νεμέα. Από όσο γνωρίζουμε ήταν οι πρώτοι που στα νεότερα χρόνια είδαν και σχεδίασαν τα ερείπια της Νεμέας, ενώ οι δραστηριότητες της αποστολής βοήθησαν σημαντικά στη γνωριμία με την ελληνική αρχαιότητα και την προβολή της ελληνικής αισθητικής.

Ο ναός του Νεμείου Διός. Λιθογραφία με την υπογραφή του William
Gell (περίπου 1805), στο The Itinerary of Greece, σχεδ. 2.
Άποψη από τα βορειοανατολικά με το βουνό "Νταούλι" στο βάθος.

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν τα έργα με απεικονίσεις της ειδυλλιακής τοποθεσίας του αρχαιολογικού χώρου. Τα κριτήρια επιλογής του υλικού για τη σχεδίαση, καθόρισε η επιθυμία να αποτυπωθεί η εικόνα των αρχαιοτήτων σε διάφορες χρονικές περιόδους και να αναδειχθεί η ποιητική έκφραση μιας εποχής, μέσα από την ευαίσθητη ματιά ενός καλλιτέχνη.

Άποψη του Ναού από τα νοτιοανατολικά χωρίς τον ελεύθερο κίονα,
το 1820 περίπου. Υδατογραφία που αποδίδεται στον William Page.

Είναι φανερό, ότι ο Page (Άγγλος ζωγράφος του 19ου αιώνα,) για παράδειγμα, μεταχειρίζεται το ναό και το περιβάλλον του με αξιοσημείωτη ελευθερία, ενώ από την άλλη πλευρά, ο Phillips (διακεκριμένος Άγγλος προσωπογράφος του 19ου αιώνα, με γνωστούς «πελάτες» όπως ο William Blake και ο Ναπολέων), σχεδιάζοντας πορτραίτα χρησιμοποιεί τα αρχαία ερείπια για να δημιουργήσει μια ρομαντική ατμόσφαιρα, σαν φυσικό περιβάλλον στις προσωπογραφίες του.

Η ήρεμη μοναξιά του χώρου, που καθρεφτίζεται σε πολλές εικόνες και έχει σχολιαστεί ως μελαγχολική, αντανακλά τη ρομαντική νοσταλγία που ένιωθαν πολλοί ταξιδιώτες για τις «χρυσές» ημέρες του παρελθόντος, όταν οραματίζονταν την περιοχή να σφύζει από ζωή κατά τη διάρκεια των αρχαίων αγώνων.