Ιστορικό Αναστήλωσης

Σχεδιαστική αναπαράσταση του Ναού του Νεμείου Διός, με σημειωμένους τους όρθιους κίονες του
πρόναου και τον Κ-31, καθώς και τους δύο νέους κίονες της βόρειας πλευρά Κ-25 και Κ-26

Η τοποθέτηση επιστυλίου επί των δύο νέων
κιόνων, από νοτιοανατολικά, 1 Ιουλίου 2002.

Το 1978, ο Stephen G. Miller (Καθηγητής του Πανεπιστημίου του Berkeley της Καλιφόρνιας), ένας ιδιαίτερα δραστήριος αρχαιολόγος που διακρίνεται για το πολυετές και αξιόλογο έργο του στη Νεμέα αλλά και για τον φιλελληνισμό του, διετύπωσε την ιδέα της αναστήλωσης του Ναού του Διός και ξεκίνησε άμεσα την εκστρατεία ανεύρεσης ιδιωτικών πόρων για το σκοπό αυτό, με τη βοήθεια πολλών ανθρώπων στην Καλιφόρνια.

Κατά την περίοδο 1980-1982 ο καθηγητής Frederick A. Cooper του Πανεπιστημίου της Minnesota, ηγήθηκε των προσπαθειών καταγραφής 1.100 περίπου αρχαίων λίθων που βρίσκονταν στην περιοχή και ετοίμασε αρχιτεκτονική προμελέτη για την αναστήλωση του ναού, ενώ λίγο αργότερα, το Υπουργείο Πολιτισμού εξέδωσε άδεια για την πιλοτική αναστήλωση δύο κιόνων (Κ-25 και Κ-26) κατά μήκος της βόρειας πλευράς του.

Το 1984, αρχαίοι λιθόπλινθοι (δόμοι) που είχαν αφαιρεθεί από το κρηπίδωμα (κλιμακωτή βάση) επανατοποθετήθηκαν στη θέση τους, συμπληρωμένοι εν μέρει με νέο υλικό. Οι εργασίες όμως σταμάτησαν εκεί λόγω έλλειψης πόρων. Τελικά η αναστήλωση των δύο πρώτων κιόνων (Κ-25 και Κ-26) πάνω σε αυτό το κρηπίδωμα, ξεκίνησε το 1999 και ολοκληρώθηκε με επιτυχία το καλοκαίρι του 2002. Ο ναός του Διός μετρούσε πλέον πέντε όρθιους κίονες και το αποτέλεσμα ήταν εντυπωσιακό!

Προσθήκη συμπληρωμάτων από νέο υλικό σε
αρχαίους κίονες. Το υλικό που εξέχει από το
περίγραμμα του σπονδύλου θα αφαιρεθεί προσεκτικά.

Επεξεργασία ραβδώσεων στην επιφάνεια του
συμπληρωματικού νέου υλικού.

Τελειωμένος κίονας με
πρωτότυπες αρχαίες
και συμπληρωματικές,
στο νέο υλικό,
ραβδώσεις.

Οι σωζόμενοι κίονες του ναού του Διός στη Νεμέα
(330 π.Χ.). Οι δύο στα αριστερά αναστηλώθηκαν
μεταξύ 1999 και 2002.

Μετά την επιτυχή αναστήλωση των Κ-25 και Κ-26, κατατέθηκε από την ομάδα αναστήλωσης του ναού του Διός στη Νεμέα, μέσω της Αμερικανικής Σχολής Κλασσικών Σπουδών, η μελέτη αναστήλωσης τεσσάρων επιπλέον κιόνων, προκειμένου να ολοκληρωθεί η βορειοανατολική γωνία του ναού.

Στη συνέχεια, διερευνήθηκαν συστηματικά οι προτάσεις της προμελέτης Cooper για την ακριβή θέση των αρχιτεκτονικών μελών με προσθήκες και άλλων μελών και θραυσμάτων ενώ ειδικά στους σπονδύλους προσδιορίστηκε ο αυθεντικός προσανατολισμός τους. Για κάθε αρχιτεκτονικό μέλος (σπόνδυλο, κιονόκρανο, επιστύλιο) ετοιμάστηκε ένα ατομικό δελτίο που περιγράφει την «παθολογία» του και τις προτάσεις αποκατάστασής του.

Η νέα μελέτη αναστήλωσης των κιόνων Κ-27, Κ-28, Κ-29 και Κ-30 εγκρίθηκε από το Υπουργείο Πολιτισμού τον Μάρτιο του 2004.